Het is een tijdje geleden dat jullie iets van mij en over Dierenmaatje gehoord hebben, klopt! Nog nooit had ik een blog geschreven, maar dacht dat het nu wel de handigste manier zou zijn om jullie bij te kunnen praten. Dus hou je vast want ik heb een hoop te vertellen 😀
En meer blogs zullen volgen
Bianca
Vorig jaar ben ik begonnen met het opstarten van Dierenmaatje Deurne. Er komt best veel bij kijken om een nieuw vrijwilligersproject, met een zo goed mogelijke basis, van start te kunnen laten gaan. Het leek daardoor stil, maar op de achtergrond werd er hard gewerkt aan informatie vergaren, promotiemateriaal en werkwijzen uitwerken.
Er is al veel gebeurd in korte tijd. Samen met een aantal andere vrijwilligers, was ik al een half jaar aan het proefdraaien.
In de organisatie waren er inmiddels 2 mensen die met me mee wilden denken en we hadden er zo’n zin in om ‘officieel’ te starten met dit nieuwe project. Eind Maart van dit jaar zouden we voor het eerst gaan promoten op de Ont-Zorg-Beurs in het Cultuur Centrum. Dat hadden we graag aan iedereen bekend willen kunnen maken.
Tja, en toen kwam het ongelofelijke monstervirus... Op de eerste plaats een ramp voor alle mensen die dit verschrikkelijke virus direct treft en op de tweede plaats alle mensen die indirect worden getroffen. Wat een impact op ieders leven. Als we het dan over een roller coaster hebben, mogen we gerust stellen dat dit er één van is. Waarschijnlijk de grootste in en voor lange tijd, die zelfs wereldwijd zijn rails heeft gelegd.
Nu staat natuurlijk ons project ook in één klap stil door deze crisis. Het is namelijk erg lastig om volgens de RIVM regels huisdieren bij mensen thuis te gaan verzorgen, als wordt geadviseerd geen nieuwe sociale contacten te leggen. Zeker omdat de mensen van onze doelgroep, chronisch zieken en ouderen, vallen onder de genoemde kwetsbare mensen die we met z’n allen juist willen beschermen tegen het virus.
Er wervelen op dit moment dan ook veel vragen door mijn hoofd: Moeten we nu wel folders laten drukken? Een reclamebanner? Gaat het überhaupt nog wel lukken om dit jaar van start te gaan, volgend jaar…? Veel vragen dus, maar op dit moment weet niemand het antwoord. Niettemin denk ik dat er wel een paar zaken zijn waarmee we iets kunnen betekenen voor de huisdiereigenaren van Deurne. Daarover in de volgende blog meer.
Eerst wil ik graag de stand van zaken met jullie delen, want er is zoals gezegd veel gebeurd. Op dit moment zijn er geen lopende hulpvragen meer, maar de afgelopen maanden hebben we in totaal drie mensen mogen helpen. Twee hulpvragen waren tijdelijk. Zoals een gezin wat nu, na de hulp van een Dierenmaatje, zelf weer is kunnen opbouwen met het uitlaten van hun hond. Ze zijn heel erg blij dat ze op deze manier een nare periode hebben kunnen overbruggen en zo hun hond thuis zijn kunnen blijven knuffelen.
Mijn ervaring:
Mijn eigen Dierenmaatje adres is een ervaring die ik iedereen gun en, uit de grond van mijn hart, ook de reden waarom ik zo graag een Dierenmaatje wil zijn!
Het is zo'n ontzettend leuke en gezellige tijd geweest...
Meteen vanaf de eerste dag dat ik bij Johan Schets* op eerste huisbezoek kwam, was hij zo enthousiast en blij met het Dierenmaatje project.
Ook zijn hondje stal mijn hart en zo kregen we een hele leuke band met elkaar. De praatjes met Johan voor en na het uitlaten van zijn hond, waren iets waar ik elke keer naar uitkeek. Door weer en wind, het maakte me niet uit. Zij maakten het de moeite waard.
We deelden verhalen met een lach en een traan, zelfgebakken plakken cake, stekjes vetplantjes met de bijbehorende verzorgingsadviezen en natuurlijk de zorg voor zijn hondje Joni.
Hij vertelde iedereen over Dierenmaatje Deurne, deelde visitekaartjes uit en liet zelfs veiligheidsvestjes bedrukken met het logo... want dat is veiliger Bianca en meteen mooie reclame.
Ik mag hem oprecht wel een ambassadeur noemen!
Op 11 februari 2020 is Johan helaas na een kort ziekbed overleden. Zijn hondje Joni logeerde tijdens zijn ziekenhuisopname al bij mij thuis. Hij heeft gelukkig nog wel afscheid kunnen nemen van zijn beste maatje, in de wetenschap dat Joni een gouden mandje had gevonden. Want mijn man en ik hebben Joni daarna geadopteerd.
Tijdens de uitvaart van Johan is er zelfs gecollecteerd voor Dierenmaatje Deurne, hoe ongelofelijk mooi is dat!
Binnenkort kunnen we daar de promotiematerialen van laten maken.
Dat is wat Johan graag had gewild:
meer mensen zoals hij laten ervaren met ondersteuning bij de zorg voor hun huisdier door een Dierenmaatje.
Dank je wel voor alles Johan,
jij bent en blijft de ambassadeur van
Dierenmaatje Deurne van het eerste uur 💖
Natuurlijk was het juist de intentie om Johan nog jaren te kunnen laten genieten van zijn lieve Joni. Niet dat ik zijn hond zou adopteren…
Maar ook mooi dat het soms mogelijk is dat mensen op deze manier betrokken raken met elkaar. Dierenliefhebbers die elkaar, in het belang van mens en dier, willen helpen.
Dat gun ik iedereen en daarom hoop ik dat steeds meer mensen een Dierenmaatje willen zijn.
Samen ervoor zorgen dat baasjes en hun huisdieren
zo lang als mogelijk bij elkaar kunnen blijven.
Wordt absoluut vervolgd dus!...
* In overleg met de familie mag ik Johan's naam gebruiken in eerbetoon aan zijn enthousiasme en vertrouwen.
Reactie plaatsen
Reacties
mooi blog Bianca, erg duidelijk.
zo jammer dat het even stil ligt allemaal,maar het komt weer goed en kunnen veel mensen gebruik maken van je goed initiatief